wtorek, 29 grudnia 2015

Z archiwaliów: interpretacja wiersza Trans Scytów na łamach "Fragile"

Kilka miesięcy temu w ramach omówień antologii Anety Kamińskiej Wschód-Zachód ukazał się tekst Klaudii Mucy Zakłócona transmisja i martwy szczur. Poezja o Ukrainie. Autorka analizuje tam wiersze polskich poetów, którzy poświęcili utwory wierszom o Majdanie - Bohdana Zadury, Anety Kamińskiej, Moniki Milewskiej i moich. Tekst można przeczytać pod linkiem: http://www.fragile.net.pl/home/zaklocona-transmisja-i-martwy-szczur-poezja-o-ukrainie-1/

poniedziałek, 28 grudnia 2015

Zbigniew Fałtynowicz o Konstelacji Toposu w "Zeszytach Literackich"

W 132 numerze "Zeszytów Literackich" (2015 nr 4) ukazało się omówienie antologii Konstelacja Toposu. Jego autorem jest Zbigniew Fałtynowicz.  Wskazuje na ważne wątki poezji autorów Konstelacji - czułość oraz usytuowanie wobec Innego. Zwraca też uwagę, że poeci Toposu poznawali się przez teksty. To otwarcie na wiersz, szkic czy esej innego autora sprawiało, że pierwsze były więzi intelektualne, światopoglądowe, a nie towarzyskie czy - by tak rzec - merkantylne. W Internecie recenzję można przeczytać tu: http://zeszytyliterackie.pl/teksty/zbigniew-faltynowicz-konstelacja-toposu/

piątek, 18 grudnia 2015

Kazimierz Nowosielski o Kutabuku na łamach "Twórczości"


W grudniowym numerze "Twórczości" (12/2015) ukazała się recenzja tomiku Kutabuk autorstwa profesora Kazimierza Nowosielskiego. Krytyk tytułowy poemat określa jako "natchniony, ekstatyczny", "traktujący o misterium i mistyce wędrowania". Powraca też do wcześniejszych zbiorków i ukazuje konsekwencję mojej poetyckiej drogi:
(...) w życiu, tak jak poezji, wszystko jest ze sobą powiązane - nie da się bez szkody dla całości odseparować jednego od drugiego: początku od końca, podmiotu od przedmiotu rozważań, treści od wyrazu. Nowaczewski taką zatem na wspomnianą kwestię formułuje odpowiedź "tak, wiem nie wypada pisać o wszystkim i o niczym,/ ale ja jeszcze nie piszę, ja mówię, na początku/ były słowa, których nikt nie układał. jestem/ przecież tylko małym puzzlem i dopiero/ potem ułożę się w siebie, takim jakim/ mnie znacie." Owo wyznanie zdaje się streszczać niemal cały, wciąż konsekwentnie realizowany pisarski zamysł Nowaczewskiego: pisać tak, jak się żyje, a więc spontanicznie, nieszablonowo, bez ubezpieczającej polisy na przyszłość (a co inni o tym powiedzą?), bez uwzględniania tego, co na opiniotwórczych salonach wypada czynić, a co nie. Ale znaczy to także, zauważa, pisać tak, jak się mówi - na swój młodzieńczy sposób; choćby trochę w zgodzie z dykcją i tembrem swojego pokolenia.(....) wiersz - zdaje się mówić poeta, winien być bardziej po stronie nieobliczalności życia niźli po stronie tradycyjnych reguł tworzenia i wyrażania piękna. Jego utwory zdają się pisane jakby na jednym oddechu, jakby wypowiadane (wyśpiewywane, rapowane?) przez kogoś stale znajdującego się w drodze; często zdają się monologiem wędrowca, który melodykę swych zdań stara się kształtować w oparciu o nieco przyspieszony rytm własnego serca, kiedy dużo się widzi i dużo przeżywa. I choć - wedle Kazimierza Nowosielskiego - droga bohatera Kutabuka zdaje się nie mieć ani wyrazistego kierunku, ani jasno określonego czasu spełniania się, to patronuje mu swoista parafraza Herbertowskiego "bądź wierny, Idź".



piątek, 4 grudnia 2015

Adriana Szymańska o "Konstelacji Toposu" w "Nowych Książkach"

Na łamach "Nowych Książek" ukazała się pierwsza recenzja antologii Konstelacja Toposu. Jej autorką jest Adriana Szymańska. Jego tekst można przeczytać TU